شیرازی کاظم بن حیدر

[ویکی نور] آیت الله حاج شیخ محمد کاظم شیرازی در سال 1290ق، در شیراز متولد شد. برخی هم سال ولادتش را مردد بین 1290 و 1292ق نگاشته اند. پدرش، حاج حیدر، از تجار شیراز بود و به تقوا و پرهیزگاری شهرت داشت.
وی دوران کودکی اش را در زادگاهش به فراگیری خواندن و نوشتن گذرانید. سپس در سال 1300ق همراه با پدر و مادرش به قصد زیارت عتبات عالیات، رهسپار نجف و کربلا شد. وی در کربلا با والدینش اقامت گزید و ادبیات عرب را به خوبی فرا گرفت.
پس از دو سال، پدر و مادرش به شیراز بازگشتند و او به تنهایی به تحصیل ادامه داد و مطول و معالم را نزد حاج سید محمدعلی کازرونی فرا گرفت تا اینکه پس از چهار سال، به شیراز مهاجرت کرد.
ایشان در سال 1306ق، پس از دو سال اقامت در شیراز، رهسپار کربلا شد و در مدت کوتاهی، حدود چهار سال، شرح لمعه، قوانین، فصول و ریاض را به پایان رسانید. در حدود سال 1310ق، به سامرا رفت و مورد توجه فراوان میرزای شیرازی قرار گرفت و میرزا، سفارش او را به حضرات آیات: سید محمد فشارکی و میرزا محمد تقی شیرازی نمود.
او در آن زمان، مورد نظر و محبت پدرانه میرزای شیرازی بود و در خانه او به سر می برد و همواره حاضر به خدمت بود.
نخست، وی رسائل و مکاسب را نزد شیخ حسنعلی تهرانی به پایان برد و سپس در درس های میرزا محمدتقی شیرازی و سید محمد فشارکی شرکت نمود. چندی هم در درس مجدد شیرازی حضور پیدا کرد.