شیراز شهر

دانشنامه آزاد فارسی

شیراز، شهر
دروازه قرآن، شیراز
واقع در استان فارس، مرکز اداری شهرستان شیراز و استان مذکور، با ارتفاع ۱,۵۴۰متر. در منطقه ای کوهپایه ای در ۶۸۸کیلومتری جنوب شرقی تهران، سر راه اصفهان به کازرون و بوشهر و داراب، قرار دارد. از مهم ترین گره های مواصلاتی ایران است. اقلیم آن معتدل مایل به گرم و خشک و جمعیت آن ۱,۲۲۷,۳۳۱ نفر است (۱۳۸۵). سابقۀ شیراز به زمان ساسانیان می رسد. ابوموسی اشعری و عثمان بن ابی العاص در اواخر خلافت عُمَر، شیراز را تصرف کردند. ولید بن عبدالملک خلیفۀ اموی، شهر را بازسازی کرد و صمصام الدوله یا سلطان الدولۀ دیلمی بارویی با دوازده دروازه بر گرد شهر شیراز احداث کرد. امیرتیمور گورکان (۷۷۱ش) به شیراز رسید و از حافظ، شاعر بزرگ، دیدن کرد و شاه منصور آل مظفر را کشت. افغان ها در ۱۱۰۳ش شیراز را تصرف کردند و کریم خان زند آن جا را پایتخت خود قرار داد و بارویی در اطرافش کشید و خیابان هایش را سنگ فرش کرد و عمارتی زیبا و بازاری شایسته، موسوم به بازار وکیل، و نیز مسجد وکیل و حمام وکیل را در آن ساخت. ازجمله آثار تاریخی و دیدنی این شهر است: قصر ابونصر، برم دلک، قلعۀ بندر، مسجد جامع عتیق (که یعقوب لیث آن را ساخت)، مسجد نو، شاه چراغ، مقبرۀ آبش خاتون، مدرسۀ خان، آستانۀ سید علاءالدین حسین، تکیۀ هفت تن، تخت ضرابی، مسجد نصیرالملک، مدرسۀ وکیل، باغ جهان نما، عمارت کلاه فرنگی در باغ نظر، ارگ کریم خانی، آرامگاه سعدی، آرامگاه حافظ، باغ ارم، بقعۀ سر میرمحمد، بقعۀ بی بی دختران، بقعۀ شاه میرعلی بن حمزه، بقعۀ سید حاج غریب، مقبرۀ داعی شیرازی، مقبره شاه منصور آل مظفر، تکیۀ چهل تن، قبر شاه شجاع، آرامگاه خواجوی کرمانی، آرامگاه خواجه عمادالدین محمود کرمانی، مسجد مشیرالملک، امامزادۀ زنجیری، قنات رکن آباد، و دروازه قرآن.

پیشنهاد کاربران

بپرس