شیر دادن

[ویکی اهل البیت] اگر کودکی، شیر غیر مادر خود را با شرایط خاصی بنوشد، به آن زن (دایه) و بستگان او محرم می شود که به آن، محرم رضاعی یا شیری گفته می شود.
کمیت و کیفیت شیرخوردن به سه شکل زیر باشد:
الف) آن قدر شیر بخورد که گوشتش بروید و استخوانش محکم شود.
ب) یک شبانه روز، غذایش منحصر در شیر دایه باشد.
ج) 15 مرتبه به طور مکفی و متوالی شیر دایه را بنوشد.
کودک باید 15 مرتبه از یک زن شیر بنوشد و اگر چند مرتبه از یک زن و چند مرتبه از زن دیگر شیر بنوشد، گرچه شوهر آن دو، یک نفر باشد، سبب محرمیت نمی شود.
هرگاه شیرخوارگی با همه شرایط، تحقق یافت، دایه و شوهرش، پدر و مادر رضاعی کودک شیرخوار می شوند و پدران و مادران آن ها اجداد کودک محسوب می شوند و فرزندانشان برادران و خواهران رضاعی کودک شمرده می شوند - چه آن ها که پیش تر به دنیا آمده اند و چه آن ها که بعداً به دنیا می آیند - و در واقع کودک شیرخوار، یکی از فرزندان این خانواده به حساب می آید و کلیه کسانی که در جدول گذشته برشمردیم از راه شیرخوارگی بر این کودک محرم می شوند.
پدر اصلی کودک رضاعی، نمی تواند با هیچ یک از فرزندان پدر رضاعی او ازدواج کند؛ چنان که نمی تواند با فرزندان نسبی مادر رضاعی کودک، ازدواج کند. اگر مادربزرگی، نوه دختری خود را با شرایط یادشده شیر بدهد، مادر کودک بر همسرش حرام می شود و عقد ازدواج آن ها باطل می گردد. اگر کسی در تحقق شیرخوارگی یا برخی از شرایط آن از نظر کمی و کیفی تردید داشته باشد باید بنا را بر عدم محرمیت بگذارد.