شیرخورد. [ خوَرْ / خُرْ ] ( ن مف مرکب ) مخفف شیرخورده. || شیرخوار. شیرخواره. شیرخور. کنایه از طفل که هنوز پا به سن نگذاشته است : ز خفتان رومی و ساز نبردشگفتید از آن کودک شیرخورد. فردوسی.رجوع به شیرخوار و شیرخواره و شیرخور شود.
