شیربوی. ( ص مرکب ) کودکی که دهان وی هنوز بوی شیر دهد. ( ناظم الاطباء ). بوی شیر دهنده. ( یادداشت مؤلف ). دارای بوی شیر : همی می خورد با لب شیربوی شود بیگمان زود پرخاشجوی.فردوسی.
