شیر برز

لغت نامه دهخدا

شیربرز. [ ب ُ ] ( ص مرکب ) شیرتن. شیرهیکل. که تنی قوی چون شیر دارد. ( یادداشت مؤلف ) :
نه اسب و نه جوشن نه تیغ و نه گرز
از آن هر یکی کودکی شیربرز.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

شیر تن شیر هیکل

پیشنهاد کاربران

بپرس