شیر بربری

شیر بربری ( نام علمی: Panthera leo leo ) که به نام شیر اطلس و شیر نوبی نیز شناخته می شد، زیرگونه ای بزرگ جثه از شیر بود که در سده ۲۰ میلادی در حیات وحش منقرض شده است. زیستگاه پیشین این جانور گستره ای بود که از شمال آفریقا آغاز می شد و مصر و مراکش را در بر می گرفت شیرهای بربری به گفته دانشمندان ارتفاع شانه هایشان به ۱۱۰ سانتی متر هم می رسیده و وزن آنها بیش از ۲۷۰ کیلوگرم بوده است
شیر بربری ادعایی در باغ وحش رباط، مراکش
یک شیر بربری در باغ وحش برانکس، ۱۸۹۷
رنگ نمونه های جانورشناسی شیر بربری از روشن تا مایل به تیره است. پوست شیر نر یال هایی با رنگ و طول متفاوت داشت. طول سر تا دم نرهای پرشده در مجموعه های جانورشناسی از ۲۰۰ تا ۳۳۰ سانتی متر ( ۷ فوت تا ۱۱ فوت ) و ماده ها حدود ۲تا ۲٫۵ متر ( ۶ فوت تا ۸فوت ۲ اینچ ) متغیر است. اندازهٔ جمجمه از ۳۰٫۰۸ تا ۳۷٫۲۳ سانتی متر ( ۱فوت ۰٫۱۵ اینچ تا ۱ فوت ۲٫۶۶ اینچ ) متغیر بود. برخی از یال ها روی شانه و زیر شکم تا آرنج کشیده شده اند. موی یال ۸ تا ۲۲ سانتی متر ( ۳٫۱ اینچ تا ۸٫۷ اینچ ) طول داشت.
در گزارش های شکارچیان قرن ۱۹، شیر بربری بزرگ ترین شیر با وزن نرهای وحشی از ۱۸۰ تا ۲۵۰ کیلوگرم ( ۴۵۰ تا ۶۰۰ پوند ) و ارتفاع شانهٔ بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ سانتی متر بوده است.
مدت ها تصور می شد که رنگ و اندازهٔ یال شیرها یک ویژگی مورفولوژیکی کاملاً متمایز است تا وضعیتی فرعی به جمعیت شیرها بدهد. رشد یال با سن و بین افراد از مناطق مختلف متفاوت است، بنابراین یک ویژگی کافی برای شناسایی فرعی نیست. اندازهٔ یال ها به عنوان مدرکی برای تبار شیرهای بربری در نظر گرفته نمی شود. در عوض، نتایج تحقیقات DNA میتوکندری از تمایز ژنتیکی شیرهای بربری در یک هاپلوتیپ منحصربه فرد موجود در نمونه های موزه ای که تصور می شود از تبار شیر بربری است، پشتیبانی می کند. وجود این هاپلوتیپ یک نشانگر مولکولی قابل اعتماد در نظر گرفته می شود. برای شناسایی شیرهای بربری اسیر یال ها با موی بلند درنظر گرفته می شود. شیرهای بربری ممکن است به دلیل دمای پایین تر در کوه های اطلس نسبت به سایر مناطق آفریقایی، به ویژه در زمستان، یال های موی بلندی ایجاد کرده باشند. نتایج یک مطالعهٔ طولانی مدت بر روی شیرها در پارک ملی سرنگتی نشان می دهد که دمای محیط، تغذیه و سطح تستوسترون بر رنگ و اندازهٔ یال شیر تأثیر می گذارد.