شیراندازی. [ اَ ] ( حامص مرکب ) عمل شیرانداز. غالب آمدن بر شیر با مکر و حیله : رو تو روبه بازی خرگوش بین مکر شیراندازی خرگوش بین.مولوی.|| شجاعت و بهادری و دلیری. ( ناظم الاطباء ). توانایی و کاردانی و آشنایی به فن و رمز کارها.