شیذاریند

لغت نامه دهخدا

شیذاریند. [ ] ( اِخ ) از طسوج طبرش است. ( تاریخ قم ص 17 ) : فاردان و شیذاربند، این هر دو دیه بیب بن جودرز بنا کرده است و در موضع شیذاریند اسب کره اشقر ازبهر او زین کردند که پیش از آن بر آن زین ننهاده بودند و آن موقع «شیذین باز» میخواندند وبعد از مدتی شیذاریند نام کردند. ( تاریخ قم ص 80 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس