شیدن
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
[ ثیدن: ثیستن ] بدل: [ شیدن: شیستن] : [ جلس: جلوس ] to sit
ثین: فعلش.
ثینذر: ثینذه: ثینجه: ثینگه: ثینگاه: شینگاه: کرسی.
ثینذر بدلش: صینذر: صینذل: صیندل: صندل.
ما در افغانستان نمی گوییم ( نشستن ) مگر ( شیشتن یعنی شیستن )
... [مشاهده متن کامل]
👇
[ نثیدن: نسیستن: نشیستن بدل: نشستن ]
ن: بر.
نشیدن: برشیدن: بالا شیدن: to sit up
در صدر مجلس 👈 شیستن.
نشیستن: درست.
نشستن: نادرست.
ثین: فعلش.
ثینذر: ثینذه: ثینجه: ثینگه: ثینگاه: شینگاه: کرسی.
ثینذر بدلش: صینذر: صینذل: صیندل: صندل.
ما در افغانستان نمی گوییم ( نشستن ) مگر ( شیشتن یعنی شیستن )
... [مشاهده متن کامل]
👇
[ نثیدن: نسیستن: نشیستن بدل: نشستن ]
ن: بر.
نشیدن: برشیدن: بالا شیدن: to sit up
در صدر مجلس 👈 شیستن.
نشیستن: درست.
نشستن: نادرست.
فروکاهشِ " نِشیدن/نِشستن" به تکواژها: ( نِ. شی. دَن )
1 - نِ: "نِ" در کارواژه یِ " نِشستن/نِشیدن" پیشوند است. این پیشوند در زبانهای اوستایی - پهلوی به دیسه یِ " نی" بوده است.
2 - شی: تکواژِ "شی" در " شیدَن" برگرفته از واژه یِ اوستاییِ " خشی" به چمِ "جاگرفتن، درجایی نشیمن کردن" است که آوایِ " خ" از آن زدوده شده است.
... [مشاهده متن کامل]
زدایشِ آواییِ "خ" در زبانِ اوستایی - پارسی در واژگانی همچون ( خشنا/آ - شنا ) ، ( خشوب، آ - شوب ) ، ( خشوستَ، شُسته ) ، ( خشپ، شَب ) و. . . دیده می شود.
3 - نشانه یِ مصدریِ ( دَن )
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
کارواژه یِ ( شیدَن ) که گذرایِ آن ( شاندَن ) می شود، تواناییِ بالایی در بکارگیریِ پیشوند برای ساختِ نوواژه دارد.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
پَسگَشت ( reference ) :
رویه یِ 430 از نبیگِ " فرهنگِ واژه های اوستا"
1 - نِ: "نِ" در کارواژه یِ " نِشستن/نِشیدن" پیشوند است. این پیشوند در زبانهای اوستایی - پهلوی به دیسه یِ " نی" بوده است.
2 - شی: تکواژِ "شی" در " شیدَن" برگرفته از واژه یِ اوستاییِ " خشی" به چمِ "جاگرفتن، درجایی نشیمن کردن" است که آوایِ " خ" از آن زدوده شده است.
... [مشاهده متن کامل]
زدایشِ آواییِ "خ" در زبانِ اوستایی - پارسی در واژگانی همچون ( خشنا/آ - شنا ) ، ( خشوب، آ - شوب ) ، ( خشوستَ، شُسته ) ، ( خشپ، شَب ) و. . . دیده می شود.
3 - نشانه یِ مصدریِ ( دَن )
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
کارواژه یِ ( شیدَن ) که گذرایِ آن ( شاندَن ) می شود، تواناییِ بالایی در بکارگیریِ پیشوند برای ساختِ نوواژه دارد.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
پَسگَشت ( reference ) :
رویه یِ 430 از نبیگِ " فرهنگِ واژه های اوستا"
در زبان طبری به معنی هوایی مطبوع با نم باران و شبنم
به معنی خورشید، آفتاب، روشنایی
[ دَ ] حلاجی کردن . تفهیم کردن مطلبی . شیر فهم کردن. خر فهم کردن .