شیدایی، شهرام (سراب ۱۳۴۶ش ـ کرج ۱۳۸۸ )
شاعر، داستان نویس و مترجم ایرانی. تحصیلات ابتدایی را در قصر شیرین و دورۀ متوسطه را در سراب گذراند. سپس در دانشگاه اردبیل در رشتۀ مهندسی کشاورزی به تحصیل پرداخت، اما آن را نیمه تمام رها کرد. وی علاوه بر فعالیت های دانشنامه نویسی، به مدت هفت سال در بخش فرهنگ فارسی (لغت نامۀ فارسی به فارسی)، با مرکز نشر دانشگاهی همکاری مستمر داشته است. از آثار اوست: مجموعه شعرهای آتشی برای آتشی دیگر (۱۳۷۳) و خندیدن در خانه ای که می سوخت (۱۳۷۹) که ازجمله مجموعه اشعار موفقِ پس از انقلاب به شمار می روند؛ مجموعه داستان های کوتاه پناهنده را بیرون می کنند (۱۳۷۹) و ثبت نام از کسانی که سوار کشتی نشده اند (۱۳۷۹)؛ ترجمۀ مجموعه شعر آدم ها روی پل از شیمبورسکا (۱۳۷۶)؛ ترجمۀ مجموعه شعر شاید دیگر نتوانم بگویم از صالح عطایی (۱۳۷۶)؛ ترجمۀ مجموعۀ شعرها و داستان های کوتاه اورهان ولی از ترکی استانبولی، با نام رنگ قایق ها مال شما (۱۳۸۳).
شاعر، داستان نویس و مترجم ایرانی. تحصیلات ابتدایی را در قصر شیرین و دورۀ متوسطه را در سراب گذراند. سپس در دانشگاه اردبیل در رشتۀ مهندسی کشاورزی به تحصیل پرداخت، اما آن را نیمه تمام رها کرد. وی علاوه بر فعالیت های دانشنامه نویسی، به مدت هفت سال در بخش فرهنگ فارسی (لغت نامۀ فارسی به فارسی)، با مرکز نشر دانشگاهی همکاری مستمر داشته است. از آثار اوست: مجموعه شعرهای آتشی برای آتشی دیگر (۱۳۷۳) و خندیدن در خانه ای که می سوخت (۱۳۷۹) که ازجمله مجموعه اشعار موفقِ پس از انقلاب به شمار می روند؛ مجموعه داستان های کوتاه پناهنده را بیرون می کنند (۱۳۷۹) و ثبت نام از کسانی که سوار کشتی نشده اند (۱۳۷۹)؛ ترجمۀ مجموعه شعر آدم ها روی پل از شیمبورسکا (۱۳۷۶)؛ ترجمۀ مجموعه شعر شاید دیگر نتوانم بگویم از صالح عطایی (۱۳۷۶)؛ ترجمۀ مجموعۀ شعرها و داستان های کوتاه اورهان ولی از ترکی استانبولی، با نام رنگ قایق ها مال شما (۱۳۸۳).