شیخنا. [ ش َ خ ُ ] ( ع اِ مرکب ) ( از: شیخ + نا، ضمیر عربی ) مخاطبه ای احترام آمیز خواجگان و اعیان را و در اهمیت فروتر از شیخی : به خواجه احمد عبدالصمد نامه رفت مخاطبه شیخنا بود شیخی و معتمدی کردند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 360 ).
فرهنگ فارسی
مرکب از شیخ و ضمیر نا عربی مخاطبه ای احترام آمیز خواجگان و اعیان را و در اهمیت فرو تر از شیخی : به خواجه احمد عبدالصمد نامه رفت مخاطبه شیخنا بود شیخی و معتمدی کردند .
پیشنهاد کاربران
شیخنا: [ اصطلاح آخوندی] علما به اساتید مورد علاقه خود این واژه را می گویند یعنی ( استاد ما ) .
