[ویکی اهل البیت] عالم ربانی شیخ عبدالرحیم نهاوندی از مفاخر شیعه و از فقهای صاحب نام در قرن سیزدهم هجری به شمار می آید.
ایشان در سال 1237 قمری در خاندان دانش و تقوا در شهر نهاوند دیده به جهان گشود و تحت نظارت پدرش میرزا نجف مستوفی که از عالمان برجسته عصر خویش و از مروجین مکتب اهل بیت علیهم السلام در منطقه بود، تربیت و رشد نمود.
میرزا عبدالرحیم در جوانی زادگاهش نهاوند را به مقصد بروجرد ترک کرد و با جدیت تمام به تحصیل علوم دینی پرداخت. پس از اتمام دروس سطح، برای تکمیل اندوخته های علمی خویش به نجف اشرف عزیمت کرد و سال ها نزد اساتید برجسته آن حوزه مبارکه به تحصیل علم و تهذیب نفس پرداخت و سرانجام تلاش بی وقفه اش به ثمر نشست و خود در ردیف فقیهان بزرگ و پژوهشگران ژرف اندیش قرار گرفت.
ارباب تراجم از آیت الله شیخ عبدالرحیم نهاوندی با تعابیری که حاکی از مقام بلندش در دانش و فضل است، یاد کرده اند.
مؤلف ریحانةالادب می نویسد: شیخ عبدالرحیم نهاوندی، از عالمان بزرگ اوایل قرن چهاردهم است. وی فقیهی اصولی، ادیبی شاعر و زاهدی متقی بود و در احاطه بر مسایل فقه و اصول مشهور و در فنون شعر و ادب، کم نظیر بود.
مرحوم حاج شیخ عباس قمی نیز در فوائدالرضویه این چنین می نویسد: در علم اصول و فقه، شهره آفاق و در زهد و تقوا، محل اتفاق و در شعر و ادب، یگانه و طاق بوده...
آیت الله نهاوندی در فقه و اصول ید طولایی داشت و از شاگردان ممتاز صاحب جواهر به شمار می رفت و استاد نیز عنایت خاصی به ایشان داشته و چنانچه نقل شده، صاحب جواهر روزی بر فراز کرسی درس به اجتهاد چهار نفر از شاگردانش اشاره کرد که یکی از آن ها شیخ عبدالرحیم نهاوندی بود.
رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای در سفری که در سال 1383 شمسی به استان همدان داشتند، در جمع روحانیون ضمن اشاره به شخصیت های علمی این استان، از آیت الله شیخ محمدرحیم نهاوندی و فرزندش شیخ محمد نهاوندی تجلیل کردند.
ایشان در سال 1237 قمری در خاندان دانش و تقوا در شهر نهاوند دیده به جهان گشود و تحت نظارت پدرش میرزا نجف مستوفی که از عالمان برجسته عصر خویش و از مروجین مکتب اهل بیت علیهم السلام در منطقه بود، تربیت و رشد نمود.
میرزا عبدالرحیم در جوانی زادگاهش نهاوند را به مقصد بروجرد ترک کرد و با جدیت تمام به تحصیل علوم دینی پرداخت. پس از اتمام دروس سطح، برای تکمیل اندوخته های علمی خویش به نجف اشرف عزیمت کرد و سال ها نزد اساتید برجسته آن حوزه مبارکه به تحصیل علم و تهذیب نفس پرداخت و سرانجام تلاش بی وقفه اش به ثمر نشست و خود در ردیف فقیهان بزرگ و پژوهشگران ژرف اندیش قرار گرفت.
ارباب تراجم از آیت الله شیخ عبدالرحیم نهاوندی با تعابیری که حاکی از مقام بلندش در دانش و فضل است، یاد کرده اند.
مؤلف ریحانةالادب می نویسد: شیخ عبدالرحیم نهاوندی، از عالمان بزرگ اوایل قرن چهاردهم است. وی فقیهی اصولی، ادیبی شاعر و زاهدی متقی بود و در احاطه بر مسایل فقه و اصول مشهور و در فنون شعر و ادب، کم نظیر بود.
مرحوم حاج شیخ عباس قمی نیز در فوائدالرضویه این چنین می نویسد: در علم اصول و فقه، شهره آفاق و در زهد و تقوا، محل اتفاق و در شعر و ادب، یگانه و طاق بوده...
آیت الله نهاوندی در فقه و اصول ید طولایی داشت و از شاگردان ممتاز صاحب جواهر به شمار می رفت و استاد نیز عنایت خاصی به ایشان داشته و چنانچه نقل شده، صاحب جواهر روزی بر فراز کرسی درس به اجتهاد چهار نفر از شاگردانش اشاره کرد که یکی از آن ها شیخ عبدالرحیم نهاوندی بود.
رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای در سفری که در سال 1383 شمسی به استان همدان داشتند، در جمع روحانیون ضمن اشاره به شخصیت های علمی این استان، از آیت الله شیخ محمدرحیم نهاوندی و فرزندش شیخ محمد نهاوندی تجلیل کردند.
wikiahlb: شیخ_عبدالرحیم_نهاوندی