شیخ شیپور

لغت نامه دهخدا

شیخ شیپور. [ ش َ ش َ ] ( اِخ ) دلقکی در دربار ناصرالدین شاه قاجار ( قرن 13 هجری ). ( از فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

دانشنامه آزاد فارسی

شیخ شیپور ( ـ۱۲۹۵ش)
شهرت «شیخ حسین» از دلقکان اواخر دورۀ قاجاریه. پدر شیخ شیپور از خدّام حرم حضرت عبدالعظیم در ری بود و علت اشتهار او به این لقب نیز آن بود که هیکلی تماشایی و دیدنی داشت و صدای رعدآسایی نظیر صدای شیپور از حلقومش خارج می ساخت . وی در سخن خود، ملاحظه کاری و عفت کلام نداشت و بی محابا مقابل ناصرالدین شاه سخنانی می گفت که امکان داشت به قیمت جانش تمام شود. با تمام این اوصاف ، مردی خیرخواه بود و از یاری به اشخاص بیچاره و بینوا دریغ نداشت .

پیشنهاد کاربران

بپرس