شیخ اسماعیل تائب در سال ۱۲۸۷ ه. ق در قریهٔ بناب ( شهر بناب جدید فعلی ) دیده به جهان گشود. نام پدر وی حسین و نام جد بزرگش حاج نصر الله بنابی می باشد . حاج نصر الله بنابی از خیرین دوره قاجار بود که در ایام قحطی دست فقرا را می گرفت و مایحتاجشان تأمین می کردو هم او در مقابل زیاده خواهی های عبد الحسین فرمان فرما ایستادگی کرده و مانع از دست درازی های او به املاک عمومی مردم منطقه می شد. یکی از همان ایستادگی ها در خصوص تبدیل بیشهٔ اطراف بناب به تیول فرمان فرما بوده است. که دستگیری حاج نصر الله و آزار و شکنجه و زندانی شدنش پیامد آن بود. حاج نصرالله پنج فرزند داشت که سه تن از آن ها به نام های لطف الله، محمّد حسین و حسن از یک همسر اهل بناب بوده و دو پسر به نام های علی آقا و حسین از همسری تبریزی – که بعد از فوت همسر اولش اختیار کرده بود. حسین پدر شیخ اسماعیل تائب می باشد و نسب تبریزی به تائب به واسطهٔ داشتن مادربزرگ و مادر تبریزی وی است. مادر وی سیده زهرا بیگم از سلسله سادات شهر تبریز بوده که تائب در چند جا از اشعارش به این مطلب اشاره کرده و خود را علویه زاده می نامد. از طرف دیگر چنان که امروزه رسم است معمولاً آذربایجانی ها در بلاد غربت خود را تبریزی معرفی می کنند. چرا که تبریز در همه جای دنیا شناخته شده و اشهر از همه شهرهای آذربایجان است.
... [مشاهده متن کامل]
شیخ اسماعیل تائب ولادت خود را در قالب یک رباعی چنین سروده است:
تائب که سگ سرای شاه نجف است واندر سر او هوای شاه نجف است تاریخ تولد همین سگ به طلا منقوش در طلای شاه نجف است
با توجه به اینکه در طلای ضریح علی بن ابی طالب در سال ۱۲۸۷ هـ. ق پس از ورود ناصر الدین شاه به نجف اشرف و به دستور او ساخته شده است و سال بنا نیز در کنار آن منقوش است ( ۱۲۸۷ هـ. ق ) لذا با اطمینان می توان تاریخ ولادت وی را همان سال دانست. شیخ اسماعیل بعد از طی دوران کودکی ر بناب، تحصیلات خود را در حوزه های علمیه ادامه داده و بعدها عازم حوزه علمیه نجف اشرف شده و مدت ها در آنجا به تحصیل و تهذیب نفس ادامه داده است. یکی از اساتید برجستهٔ وی میرزا جواد آقا ملکی تبریزی ( متوفی ۱۳۴۳ هـ. ق ) بوده است که تائب به همراه روح الله خمینی در کلاس های او حضور می یافته اند.
گویا در جریان انقلاب مشروطه در عداد مخالفان آن بود. پس از مراجعت از نجف در مشهد مقدس رحل اقامت افکنده و امام جماعتی مسجد گوهر شاد را بر عهده می گیرد.
... [مشاهده متن کامل]
شیخ اسماعیل تائب ولادت خود را در قالب یک رباعی چنین سروده است:
تائب که سگ سرای شاه نجف است واندر سر او هوای شاه نجف است تاریخ تولد همین سگ به طلا منقوش در طلای شاه نجف است
با توجه به اینکه در طلای ضریح علی بن ابی طالب در سال ۱۲۸۷ هـ. ق پس از ورود ناصر الدین شاه به نجف اشرف و به دستور او ساخته شده است و سال بنا نیز در کنار آن منقوش است ( ۱۲۸۷ هـ. ق ) لذا با اطمینان می توان تاریخ ولادت وی را همان سال دانست. شیخ اسماعیل بعد از طی دوران کودکی ر بناب، تحصیلات خود را در حوزه های علمیه ادامه داده و بعدها عازم حوزه علمیه نجف اشرف شده و مدت ها در آنجا به تحصیل و تهذیب نفس ادامه داده است. یکی از اساتید برجستهٔ وی میرزا جواد آقا ملکی تبریزی ( متوفی ۱۳۴۳ هـ. ق ) بوده است که تائب به همراه روح الله خمینی در کلاس های او حضور می یافته اند.
گویا در جریان انقلاب مشروطه در عداد مخالفان آن بود. پس از مراجعت از نجف در مشهد مقدس رحل اقامت افکنده و امام جماعتی مسجد گوهر شاد را بر عهده می گیرد.