شیخ اجل

سعدی را سُنی مذهب دانسته اند؛ زیرا در دوره ای زندگی می کرد که بیشتر مردم آن روزگار به ویژه در شیراز از اهل تسنن بودند. [۱]
همچنین وی در مدرسه نظامیه بغداد تحصیل کرده است و هدف از تأسیس مدارس نظامیه، پرورش افرادی بود که فقه شافعی و کلام اشعری را تدریس کنند. [2]
[1] شبیری زنجانی، جرعه ای از دریا، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۳۰۰.
[2] ابراهیمی دینانی، �سعدی و اشعریه�، ۱۳۷۸ش، ص۳۲.
چه نعت پسندیده گویم تو را؟
علیک السلام ای نبی الوری
درود ملک بر روان تو باد
بر اصحاب و بر پیروان تو باد
نخستین ابوبکر پیر مرید
عُمَر، پنجه بر پیچ دیو مرید
خردمند عثمان شب زنده دار
چهارم علی، شاه دلدل سوار
خدایا به حق بنی فاطمه
که بر قولم ایمان کنم خاتمه
اگر دعوتم رد کنی ور قبول
من و دست و دامان آل رسول

توضیح:
در بخش «شیخ» لغتنامۀ دهخدا چنین درج گردیده است: "در اصطلاح شعرا و اهل ادب چون شیخ مطلق گویند مراد مصلح الدین سعدی است. " در همین بخش برای مثال درج گردیده: "در اصطلاح اطبا و حکما این کلمه را چون مطلق آرند مراد بوعلی سیناست. "