شیبالبا

شیبالبا در اسطوره های قوم مایا نام دنیای زیرزمین و دنیای مردگان است. برپایه جهان بینی مایاها دنیا در سه حوزه آسمانی و زمینی و زیر زمینی خلاصه می شد که هر کدام طبقات و هر طبقه خدایانی داشتند. شیبالبا مقر خدایان مرده مایا و همکارانشان بود. هر خدایی که در شیبالبا سکونت داشت قرینه ای هم برای خود در آسمان داشت که به نوعی دوقلوی او بشمار می آمد. پدیده مرگ خدایان در عقاید مایاها وجود داشته است.
شیبالبا در پوپول ووه به عنوان دادگاهی در زیر سطح زمین ( با مرگ همراه است ) با دوازده خدا یا حاکم قدرتمند معروف به اربابان شیبالبا توصیف شده است. اولین خدایان مرگ مایا که بر شیبالبا حکمرانی می کردند، هون - کام ( "مرگ یکم" ) و ووکاب - کامه ( "مرگ هفتم" ) بودند. [ ۱] [ ۲] ده لرد باقی مانده اغلب به عنوان شیاطین نامیده می شوند؛ آنها مأمور بر اشکال مختلف رنج انسان داده شده است: ایجاد بیماری، گرسنگی، ترس، فقر، درد و در نهایت مرگ. [ ۳] این لردها همه به صورت جفت کار می کنند: Xiquiripat ( "فله پرنده" ) و Cuchumaquic ( "خون جمع شده" ) ، که خون مردم را بیمار می کند. آهالپوه ( «دیو چرک» ) و آهالگانا ( «دیو یرقان» ) که باعث ورم بدن افراد می شوند. Chamiabac ( "استخوان گر" ) و Chamiaholom ( "اسکلت گر" ) که اجساد مرده را به اسکلت تبدیل می کنند. Ahalmez ( "دیو جاروگر" ) و Ahaltocob ( "دیو چاقوگیر" ) که در مناطق جارو نشده خانه های مردم پنهان شده و آنها را با چاقو می کشند. و Xic ( "بال" ) و پاتان ( "دیو بسته بندی" ) ، که باعث مرگ مردم در سرفه خون در حالی که در حال راه رفتن در جاده است. [ ۲] [ ۱] تصور می شود که ساکنان باقی مانده شیبالبا تحت سلطه یکی از این اربابان قرار گرفته اند و برای انجام وظایف فهرست شده شان به روی زمین می روند.
شیبالبا یک کاخ بزرگ بود و تعدادی از سازه ها و مکان های شخصی است که در پوپول ووه ذکر و توصیف شده است. مهم ترین آنها، محل شورای لردها، پنج یا شش خانه ای که به عنوان اولین آزمایش شیبالبا عمل می کردند، و همچنین وجود سالن بالگیم شیبالبا از این موارد بود. [ ۴] همچنین خانه های لردها، باغ ها و سازه های دیگر ذکر شده که نشان می دهد شیبالبا حداقل یک شهر بزرگ بوده است.