شیاق

لغت نامه دهخدا

شیاق. ( ع اِ ) شیق. چیزی که دراز کنند آنرا بچیزی تا چیز دیگری را بدان بندند مانند طناب چادر و غیره. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). چیزی که در آن کرده شود به آن چیزی تا بسته شود بچیزی دیگر. ( منتهی الارب ).

شیاق. ( ع مص ) بستن طناب. ( منتهی الارب ). بستن طناب را بمیخ : شقت الطنب الی الوتد شیاقاً. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

شیق چیزی که دراز کنند آنرا به چیزی تا چیز دیگر را بدان بندد مانند تناب چادر و غیره .

پیشنهاد کاربران

بپرس