شیارهای واژن ( انگلیسی: Vaginal rugae؛ تلفظ انگلیسی: واژینال روجی ) برآمدگی های عرضی درون دیوارهٔ واژن هستند که از بافت های نگهدارنده و پوششی درون واژن در زنان تشکیل شده اند. برخی از وضعیت های پزشکی می توانند باعث محو شدن شیارهای واژن شوند که معمولاً با زایمان و افتادگی ساختارهای لگنی همراه هستند. شیارهای واژن به انعطاف پذیری و قابلیت ارتجاعی واژن و توانایی آن در انبساط و بازگشت به حالت قبلی کمک می کند. این ساختارها نه تنها اجازه انبساط و افزایش سطح بافت پوششی واژن را می دهند، بلکه فضای لازم را برای میکروبیوتای واژن را فراهم می کنند. شکل و ساختار شیارهای واژن توسط لامینا پروپریای واژن و شیارهای قدامی و خلفی حمایت و حفظ می شود.
... [مشاهده متن کامل]
رگه های ستونی دیواره قدامی و خلفی، ساختارهای پشتیبان عرضی واژن هستند که بین آن ها چین و شیارهای عرضی وجود دارد. سطح مقطع واژن به دلیل این ساختارها معمولاً شکلی شبیه حرف H تشکیل می دهد.
شیارهای واژن در زنان مسن و کسانی که کمبود استروژن دارند ناپدید می شوند. احتمال دارد این چین و شیارها با افتادگی دیواره قدامی واژن ناپدید شود که ممکن است زمانی رخ دهد که بخش های نگهدارندهٔ بین واژن و مثانه آسیب ببیند و مثانه به داخل مجرای واژن برآمده شود. خودآزمایی واژینال شامل تلاش برای مشاهده این چین و شیارهاست. کالبدشناسان در اوایل سال ۱۸۲۴ شیارهای واژن را شناسایی و توصیف کردند.
ظاهر و وجود شیارهای واژن در طول عمر زنان تغییر می کند و با چرخه های هورمونی، استروژن ها، زایمان، بلوغ و یائسگی مرتبط است. در طول معاینه پزشکی در دختران پیش از بلوغ، این چین و شیارها را می توان مشاهده کرد. شیارهای واژن بعد از یائسگی تغییر شکل می یابند. در برخی از زنان مسن تر، شیارهای واژن وجود دارد، اما صاف می شود و گاهی به سختی دیده می شود. در برخی دیگر، شیارهای واژن ناپدید می گردد.
ساختارهای دیگری نیز ممکن است روی دیواره واژن وجود داشته باشد، اگرچه اغلب این ساختارها را می توان از چین و شیارها متمایز کرد. کیست های واژن برآمدگی های کوچکی به داخل واژن هستند که در معاینه توسط پزشک قابل لمس هستند. کیست های واژن ممکن است به صورت برجستگی های کوچک ظاهر و بعد از زایمان ایجاد شوند. سایر ساختارها یا برآمدگی های کوچک می توانند کیست مجرای گارتنر، تکه های از بافت آندومتر و تومورهای خوش خیم باشند. این ساختارهای کیستی می توانند شیارها را از بین ببرند که سرنخی برای حضور کیست است. عدم وجود چین و شیارها در واژن طبیعی یک زن سالم ممکن است نشانه افتادگی مثانه ( سیستوسل ) یا رکتوسل باشد. انتروسل یا بیرون زدگی لوله گوارش از درون کانال واژن نیز می تواند باعث ناپدید شدن چین و شیارهای واژن شود. فقدان چین و شیارهای واژن نیز ممکن است نشانه ای از افتادگی اندام لگنی باشد. چین و شیارهای واژن در افرادی که کمبود استروژن دارند ناپدید می شوند.
... [مشاهده متن کامل]
رگه های ستونی دیواره قدامی و خلفی، ساختارهای پشتیبان عرضی واژن هستند که بین آن ها چین و شیارهای عرضی وجود دارد. سطح مقطع واژن به دلیل این ساختارها معمولاً شکلی شبیه حرف H تشکیل می دهد.
شیارهای واژن در زنان مسن و کسانی که کمبود استروژن دارند ناپدید می شوند. احتمال دارد این چین و شیارها با افتادگی دیواره قدامی واژن ناپدید شود که ممکن است زمانی رخ دهد که بخش های نگهدارندهٔ بین واژن و مثانه آسیب ببیند و مثانه به داخل مجرای واژن برآمده شود. خودآزمایی واژینال شامل تلاش برای مشاهده این چین و شیارهاست. کالبدشناسان در اوایل سال ۱۸۲۴ شیارهای واژن را شناسایی و توصیف کردند.
ظاهر و وجود شیارهای واژن در طول عمر زنان تغییر می کند و با چرخه های هورمونی، استروژن ها، زایمان، بلوغ و یائسگی مرتبط است. در طول معاینه پزشکی در دختران پیش از بلوغ، این چین و شیارها را می توان مشاهده کرد. شیارهای واژن بعد از یائسگی تغییر شکل می یابند. در برخی از زنان مسن تر، شیارهای واژن وجود دارد، اما صاف می شود و گاهی به سختی دیده می شود. در برخی دیگر، شیارهای واژن ناپدید می گردد.
ساختارهای دیگری نیز ممکن است روی دیواره واژن وجود داشته باشد، اگرچه اغلب این ساختارها را می توان از چین و شیارها متمایز کرد. کیست های واژن برآمدگی های کوچکی به داخل واژن هستند که در معاینه توسط پزشک قابل لمس هستند. کیست های واژن ممکن است به صورت برجستگی های کوچک ظاهر و بعد از زایمان ایجاد شوند. سایر ساختارها یا برآمدگی های کوچک می توانند کیست مجرای گارتنر، تکه های از بافت آندومتر و تومورهای خوش خیم باشند. این ساختارهای کیستی می توانند شیارها را از بین ببرند که سرنخی برای حضور کیست است. عدم وجود چین و شیارها در واژن طبیعی یک زن سالم ممکن است نشانه افتادگی مثانه ( سیستوسل ) یا رکتوسل باشد. انتروسل یا بیرون زدگی لوله گوارش از درون کانال واژن نیز می تواند باعث ناپدید شدن چین و شیارهای واژن شود. فقدان چین و شیارهای واژن نیز ممکن است نشانه ای از افتادگی اندام لگنی باشد. چین و شیارهای واژن در افرادی که کمبود استروژن دارند ناپدید می شوند.
