شیءانگاری ( به انگلیسی: Objectification ) واژه ای است در فلسفه و روان شناسی که به معنی مواجهه و رفتار با دیگران به مثابه اشیاء است.
در حالت خاصی از این فروکاستن که خودشیء انگاری نامیده می شود فرد بیشتر از دیدگاه سوم شخص درباره بدن خود می اندیشد و آن را ارزیابی می کند. در نتیجه بر صفات «قابل مشاهده» از وجود خود تأکید کرده و به عبارت دیگر سؤالش این است: «من چگونه به نظر می رسم؟». وی کمتر به دیدگاه اول شخص توجه می کند که قاعدتاً تأکید آن باید بر صفات اول شخص و « نامشهود» یا ممتاز وجود او باشد، تا سؤالش به طور مثال این باشد: «من چه احساسی دارم؟». این وضعیت شناختی در زنان بیشتر از مردان مشاهده شده است.
... [مشاهده متن کامل]
در حالت خاصی از این فروکاستن که خودشیء انگاری نامیده می شود فرد بیشتر از دیدگاه سوم شخص درباره بدن خود می اندیشد و آن را ارزیابی می کند. در نتیجه بر صفات «قابل مشاهده» از وجود خود تأکید کرده و به عبارت دیگر سؤالش این است: «من چگونه به نظر می رسم؟». وی کمتر به دیدگاه اول شخص توجه می کند که قاعدتاً تأکید آن باید بر صفات اول شخص و « نامشهود» یا ممتاز وجود او باشد، تا سؤالش به طور مثال این باشد: «من چه احساسی دارم؟». این وضعیت شناختی در زنان بیشتر از مردان مشاهده شده است.
... [مشاهده متن کامل]
