نومنِ کانت فیلسوف ایده آلیست آلمانی و بنیانگذار فلسفه ترانسندتال یا آنسوئی و متافیزیک شبه علمی، به معنای شیء فی نفسه یا چیز بخودی خود و یا ذات معقول و پایدار نبوده و نمی باشد بلکه نیمزوج یا همسر ملکوتی یا آسمانی و جاودانه ی خاص و ویژه ی خود وی با جنسیت معکوس یعنی یک زن بوده و می باشد که در مقابل حواس خود وی و دیگران ناپیدا و به کمک تجربه غیر قابل شناخت بوده و می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
امیانوئل ( ایمان او به اِل ( el ) است ) کانت نتوانسته یا نخواسته است که منظور خود را در مورد چیستی نومن به روشنی بیان کند و خود و شنونده و خواننده را قانع نماید.
نوومن جمع و به معنای نُه من بوده و می باشد و لذا آنرا نباید با نومن مفرد یا نئومن ( در اصل و ریشه به شکل نا او من یعنی او این من نیست بلکه منِ دیگریست ) یکی پنداشت.
نومن مفرد و نوومن جمع با حروف لاتین به شکل های زیر در آثار فلاسفه غرب درج گردیده اند، بدون اینکه خود فلاسفه به مفرد بودن اولی و جمع بودن دومی پی برده بوده باشند: neomen و noumen.
نوشتار واژه ی مفرد نومن با حروف لاتین به شکل noemen با تلفظ نوِمن، اشتباه بوده و میباشد.
کانت و فلاسفه ی ماقبل وی از یونان باستان تا عصر وی و فلاسفه ی مابعد وی تاکنون نتوانسته اند بدانند که این دنیای واقعی، عینی، تجربی، محسوس پدیدار شده و شونده، یک دنیای مادی روانیست با بذر قابل رشد روحی و آن نیمزوج های آسمانی هر کدام از آنان با جنسیت معکوس در طول آنان و در طول این دنیا در دنیای مادی روانی دیگری با بذر قابل رشد روحی مثل این دنیا و از خمیر مایه ساختاری همین دنیا از مادران خود متولد خواهند شد و عشق ها و زندگی های دنیوی خود را با دیگران تجربه و سپری خواهند نمود. علاوه بر آن نیمزوج آسمانی خاص و ویژه خویش، دارای هشت عضو دیگر خانواده های ملکوتی هم می باشند که در پنج دنیای روحی روانی با بذر قابل رشد مادی در طول این دو دنیا و از خمیرمایه ساختاری همین دو دنیا به ظهور و پیدایش خواهند رسید و عشق و زندگی های دنیوی خود را با خود و در بین دیگران تجربه و سپری خواهند نمود.
این ظهورات یا پیدایشات متوالی فقط و فقط از یک راه و به یک روش مطلق، معقول و منطقی صورت می پذیرند، روی میدهند و یا اتفاق میفتند، یعنی از طریق گردش دایره وار وقوع مهبانگ های هفتگانه بر اثر نوسانات خودکار و متوالی انبساط و انقباض در چهارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن، در طی این سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین دو بهشت برین متوالی و آنهم در مدارات، مراتب یا درجات فراوان تکاملی بین دو حد دنیوی؛ یکی نهایت نقصان و امکان اخس در پائین ترین حالت نشئگی طبیعی و دیگری نهایت کمال و امکان اشرف دنیوی در بالاترین حالت نشئگی طبیعی قبل از وقع آخرین مهبانگ و بازگشت به همان نظام احسن و اشرف آفرینش سرمدی، مبدئی، ازلی و ابدی یا اولیه در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین.
جوهر ملاصدرا و حرکت جوهری ویرا با نومن کانت و حرکت نومنی وی ( که توسط خود وی به روشنی و بطور حقیقی دریافت و درک و بیان نگردیده ) یکی پنداشتن به معنای علاقه مند بودن به پرسه زدن بر روی گمراهه های خیالات اوهامی حکمت های چهارگانه یا اربعه دینی می باشد.
ملاصدرا ملقب به صدرمتالهین و بنیانگذار حکمت متعالیه و کانت فیلسوف ایده آلیست آلمان و بنیانگذار فلسفه ترانسندتال یا آنسوئی و متافیزیک شبه علمی و جملگی حکیمان دینی و فیلسوفان آزاد اندیش دیگر، هیچکدام نتوانسته اند به این حقیقت دست یابند که غیر از خدای حقیقی و واقعی یا واجب الوجود هیچ موجود و هیچ چیز دیگری چه شهودی و چه غیبی نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد و کلیه ی موجودات ممکن الوجود هیچ چیز های دیگری نیستند غیر از ذراتی ناچیز در بطن هستی یا وجود، ماهیت و ذات مطلق و بیکران و بی نهایت وی.
نومن علت و دلیل فنومن نمی باشد بلکه نومن هم به ترتیب و نوبه خاص و ویژه خویش به شکل فنومن به فعلیت خواهد رسید و آنهم روی دایره ی خاص و ویژه ی خویش در طول و در پیش رو و پشت سر فنومن خودی روی دایره ی خاص و ویژه ی خویش مستقل از دایره ی نومن خودی.
دیالکتیک حقیقی و واقعی به این معنا می باشد: یعنی حرکت نیمزوج های هترو یا غیر همجنس آسمانی افراد انسانی ( منجمله نباتی و حیوانی ) با جنسیت های معکوس پشت سر همدیگر و در طول هم بر روی دو مسیر دایره ای شکل مستقل از هم و در دو دنیای مادی روانی با بذر قابل رشد روحی و از یک خمیرمایه ساختاری واحد و مشترک و بطور متناوب هر بار یکی فنومنی و دیگری نومنی و نه به معنای دیگری.
... [مشاهده متن کامل]
امیانوئل ( ایمان او به اِل ( el ) است ) کانت نتوانسته یا نخواسته است که منظور خود را در مورد چیستی نومن به روشنی بیان کند و خود و شنونده و خواننده را قانع نماید.
نوومن جمع و به معنای نُه من بوده و می باشد و لذا آنرا نباید با نومن مفرد یا نئومن ( در اصل و ریشه به شکل نا او من یعنی او این من نیست بلکه منِ دیگریست ) یکی پنداشت.
نومن مفرد و نوومن جمع با حروف لاتین به شکل های زیر در آثار فلاسفه غرب درج گردیده اند، بدون اینکه خود فلاسفه به مفرد بودن اولی و جمع بودن دومی پی برده بوده باشند: neomen و noumen.
نوشتار واژه ی مفرد نومن با حروف لاتین به شکل noemen با تلفظ نوِمن، اشتباه بوده و میباشد.
کانت و فلاسفه ی ماقبل وی از یونان باستان تا عصر وی و فلاسفه ی مابعد وی تاکنون نتوانسته اند بدانند که این دنیای واقعی، عینی، تجربی، محسوس پدیدار شده و شونده، یک دنیای مادی روانیست با بذر قابل رشد روحی و آن نیمزوج های آسمانی هر کدام از آنان با جنسیت معکوس در طول آنان و در طول این دنیا در دنیای مادی روانی دیگری با بذر قابل رشد روحی مثل این دنیا و از خمیر مایه ساختاری همین دنیا از مادران خود متولد خواهند شد و عشق ها و زندگی های دنیوی خود را با دیگران تجربه و سپری خواهند نمود. علاوه بر آن نیمزوج آسمانی خاص و ویژه خویش، دارای هشت عضو دیگر خانواده های ملکوتی هم می باشند که در پنج دنیای روحی روانی با بذر قابل رشد مادی در طول این دو دنیا و از خمیرمایه ساختاری همین دو دنیا به ظهور و پیدایش خواهند رسید و عشق و زندگی های دنیوی خود را با خود و در بین دیگران تجربه و سپری خواهند نمود.
این ظهورات یا پیدایشات متوالی فقط و فقط از یک راه و به یک روش مطلق، معقول و منطقی صورت می پذیرند، روی میدهند و یا اتفاق میفتند، یعنی از طریق گردش دایره وار وقوع مهبانگ های هفتگانه بر اثر نوسانات خودکار و متوالی انبساط و انقباض در چهارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن، در طی این سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین دو بهشت برین متوالی و آنهم در مدارات، مراتب یا درجات فراوان تکاملی بین دو حد دنیوی؛ یکی نهایت نقصان و امکان اخس در پائین ترین حالت نشئگی طبیعی و دیگری نهایت کمال و امکان اشرف دنیوی در بالاترین حالت نشئگی طبیعی قبل از وقع آخرین مهبانگ و بازگشت به همان نظام احسن و اشرف آفرینش سرمدی، مبدئی، ازلی و ابدی یا اولیه در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین.
جوهر ملاصدرا و حرکت جوهری ویرا با نومن کانت و حرکت نومنی وی ( که توسط خود وی به روشنی و بطور حقیقی دریافت و درک و بیان نگردیده ) یکی پنداشتن به معنای علاقه مند بودن به پرسه زدن بر روی گمراهه های خیالات اوهامی حکمت های چهارگانه یا اربعه دینی می باشد.
ملاصدرا ملقب به صدرمتالهین و بنیانگذار حکمت متعالیه و کانت فیلسوف ایده آلیست آلمان و بنیانگذار فلسفه ترانسندتال یا آنسوئی و متافیزیک شبه علمی و جملگی حکیمان دینی و فیلسوفان آزاد اندیش دیگر، هیچکدام نتوانسته اند به این حقیقت دست یابند که غیر از خدای حقیقی و واقعی یا واجب الوجود هیچ موجود و هیچ چیز دیگری چه شهودی و چه غیبی نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد و کلیه ی موجودات ممکن الوجود هیچ چیز های دیگری نیستند غیر از ذراتی ناچیز در بطن هستی یا وجود، ماهیت و ذات مطلق و بیکران و بی نهایت وی.
نومن علت و دلیل فنومن نمی باشد بلکه نومن هم به ترتیب و نوبه خاص و ویژه خویش به شکل فنومن به فعلیت خواهد رسید و آنهم روی دایره ی خاص و ویژه ی خویش در طول و در پیش رو و پشت سر فنومن خودی روی دایره ی خاص و ویژه ی خویش مستقل از دایره ی نومن خودی.
دیالکتیک حقیقی و واقعی به این معنا می باشد: یعنی حرکت نیمزوج های هترو یا غیر همجنس آسمانی افراد انسانی ( منجمله نباتی و حیوانی ) با جنسیت های معکوس پشت سر همدیگر و در طول هم بر روی دو مسیر دایره ای شکل مستقل از هم و در دو دنیای مادی روانی با بذر قابل رشد روحی و از یک خمیرمایه ساختاری واحد و مشترک و بطور متناوب هر بار یکی فنومنی و دیگری نومنی و نه به معنای دیگری.