شَگنان
(یا: شَکبان؛ شَکنان؛ سَنکان) در شاهنامۀ فردوسی، اشراف زاده ای ایرانی که پس از کشته شدن یَزدگِرد سوم خود را شایستۀ جانشینی یزدگرد و پادشاهی
ایران می دانست ؛ شگنان در شاهنامه نام ناحیه ای در توران زمین نیز هست. شمیران شَگَنی از مردم این ناحیه بوده است.
