شگفتگی

لغت نامه دهخدا

شگفتگی. [ ش ِ گ ُ ت َ / ت ِ ] ( حامص ) شکفتگی و حالت شکفتن غنچه و واشدن لبها هنگام تبسم. ( ناظم الاطباء ). صورتی ازشکفتگی. || ناز و شادمانی و افتخار کردن.( از یادداشت مؤلف ): فتحة؛ شگفتگی و نازش مردم به چیزی که دارد از ملک و از ادب و از علم و هنر و بدان ید طولی نماید. ( منتهی الارب ). رجوع به شکفتگی شود.

فرهنگ فارسی

یا ناز شادی و افتخار کردن شکفتگی و حالت غنچه و وا شدن لبها هنگام تبسم .

پیشنهاد کاربران

بپرس