شکیش. [ ش َ ] ( اِ ) جوالی باشد که از دوخ سازند و آن گیاهی است که از آن حصیر بافند. ( از برهان ) ( آنندراج ). جوالی که از دوخ کنند. ( لغت فرس اسدی ) ( فرهنگ اوبهی ) : دوگوشش بود مانند دو نعلین دهانش چون شکیشی پر ز سرگین.
منجیک.
فرهنگ معین
(شَ ) (اِ. ) جوالی که از بوریا سازند.
فرهنگ عمید
۱. جوال، تاچه، بارجامه. ۲. جوالی که از بوریا تهیه می شود.
