شکیب اصفهانی

لغت نامه دهخدا

شکیب اصفهانی. [ ش َ ب ِ اِ ف َ ] ( اِخ ) میرزا محمدعلی. از گویندگان عارف قرن سیزدهم هجری در اصفهان بود و به مسافرتها پرداخت از جمله عراقین و کردستان و فارس را دید و چندی در شیراز اقامت داشت و در اواخر عمر به هند رفت و همانجا درگذشت. بیت زیر از اوست :
رشته برپا و سررشته به دست صیاد
هم گرفتارم و هم طرفه شکاری دارم.
( از ریاض العارفین ص 262 و فرهنگ سخنوران ).
رجوع به فرهنگ سخنوران و مآخذ مندرج در آن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس