شکوهیده
لغت نامه دهخدا
شکوهیده. [ ش ُ دَ / دِ ] ( ن مف ) اظهار بزرگی کرده. ( ناظم الاطباء ) ( برهان ). || اظهار وقار و گرانی نموده. ( ناظم الاطباء ). || گوش به سخن کسی داده. || زیباشده. ( ناظم الاطباء ) ( برهان ). || مشهور به وقار و جلال. ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید