شکوهندگی

لغت نامه دهخدا

شکوهندگی. [ ش ِ/ هََ دَ / دِ ] ( حامص ) ترس. بیم. خوف. هراس. ( ناظم الاطباء ). ترس. بیم. ( برهان ) ( آنندراج ) :
وز او کرد باید پژوهندگی
که از ما ندارد شکوهندگی.
نظامی.
|| زلاقت. لغزش. سقوط. افتادگی. ( ناظم الاطباء ). لغزش. افتادگی. بسر درآمدن. ( از آنندراج ). || به رو افتادگی اسب. در این دو معنی اخیر ظاهراً دگرگون شده یا صورتی از شکوخندگی است.

شکوهندگی. [ ش ُ هََ دَ / دِ ] ( حامص ) اظهار بزرگی کردن. ( آنندراج ) ( برهان ). اظهار بزرگی. بزرگواری. حشمت و اعتبار. ( ناظم الاطباء ). || سخن شنیدن. || زیبایی نمودن. ( برهان ) ( آنندراج ). || نمایش. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

۱. اظهار بزرگی و بزرگواری کردن.
۲. ترس، بیم و هراس.

پیشنهاد کاربران

بپرس