شکول

لغت نامه دهخدا

شکول. [ ش ُ ] ( اِ ) جلدی. چابکی. چستی. چالاکی. تیزدستی. ( ناظم الاطباء ). جلدی و چابکی. ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ) ( از برهان ).

شکول. [ ش ُ ] ( ع اِ ) ج ِ شَکل. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به شکل شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس