شکوفه کاوانی ( زاده ۱۹۷۰ در تهران ) یک نقاش، مترجم و هنرمند معاصر ایرانی - استرالیایی است که هم اکنون در سیدنی زندگی می کند. وی در درجه اول به عنوان مترجم و به عنوان یک نقاش انتزاعی در جامعه ایران پس از انقلاب شناخته می شود. او به زبان های انگلیسی و فارسی مسلط است.
... [مشاهده متن کامل]
شکوفه در سال ۱۹۷۰ در تهران زاده شد. وی تحصیلات ابتدایی و راهنمایی خود را در مدرسه سعدی به پایان رساند و آموزش دبیرستان خویش را در مدرسه ژاندارک از سر گرفت. سپس او در رشته در دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان در بندرعباس پذیرفته شد و به عنوان یک پرستار حرفه ای به استرالیا مهاجرت کرد.
کاوانی در ۱۹ سالگی در واکنش به اتفاقاتی که در اطرافش رخ می داد شروع به نقاشی کرد. او در زمان انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ تنها ۹ سال داشت. جنگ هشت ساله ایران و عراق تأثیر عمیقی بر او گذاشت. او در دورانی که در ایران بود نقاشی را ادامه داد، اما هرگز کارهای خود را در ایران به نمایش نگذاشت.
در سال ۱۹۹۴، کاوانی اولین مدرک انگلیسی خود را از مرکزی وابسته به دانشگاه کمبریج در تهران کسب کرد. او سپس کتاب «مولانا و چرخ درویشان» از ایرا ( شمس ) فریدلندر را به فارسی ترجمه کرد که به پرفروش ترین کتاب سال ۱۳۸۲ انتشارات زریاب تبدیل شد. این کتاب دربارهٔ رقص چرخان درویش ها و مراسمی که آن ها انجام می دهند، است. داستان مولانا جلال الدین بلخی معروف به مولوی در این روایت نهفته است. این کتاب دارای عکس های سیاه و سفید از مراسم سماع است که بیشتر توسط ایرا فریدلندر گرفته شده اند. سایر عکس ها نیز اثر نازیه اوزال هستند. رویکرد جدید به تاریخ فرقه مولوویه و موسیقی آن ها در ۱۰۰ سال گذشته، این کتاب را بی نظیر کرده است.
کاوانی در سال ۱۹۹۷ به سیدنی استرالیا مهاجرت کرد و کار و تحصیل خود را در رشته پرستاری در دانشگاه چارلز استورت آغاز کرد. او همچنان به نقاشی ادامه داد و در سال ۲۰۰۳ نخستین نمایشگاه انفرادی خود را با عنوان «دیوارنگاره فارسی» بازگشایی کرد که توسط شهرنوش پارسی پور، نویسنده ایرانی، تبلیغ می شد. این نمایشگاه مورد توجه بسیاری از رسانه های استرالیا قرار گرفت. پس از شورش های کرونولا در سال ۲۰۰۵، وی به گروه هنری «تی ای اچ، هنری برای بشریت» پیوست و برای افزایش آگاهی از نژادپرستی در دوازده نمایشگاه گروهی در سراسر استرالیا شرکت کرد. برخی از عواید فروش این گروه برای حمایت از زنان بیوه و یتیم افغان به یک مؤسسه خیریه افغانی به نام وعده محبوبه اهدا شد. این تلاش های بشردوستانه وی را نامزد جایزه سال استرالیا در سال های ۲۰۰۵، ۲۰۰۷، ۲۰۰۸ و همچنین در ۲۰۱۳، و همچنین برای مدال افتخار استرالیا در سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ توسط روزنامه دیلی تلگراف ( سیدنی ) کرد.
... [مشاهده متن کامل]
شکوفه در سال ۱۹۷۰ در تهران زاده شد. وی تحصیلات ابتدایی و راهنمایی خود را در مدرسه سعدی به پایان رساند و آموزش دبیرستان خویش را در مدرسه ژاندارک از سر گرفت. سپس او در رشته در دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان در بندرعباس پذیرفته شد و به عنوان یک پرستار حرفه ای به استرالیا مهاجرت کرد.
کاوانی در ۱۹ سالگی در واکنش به اتفاقاتی که در اطرافش رخ می داد شروع به نقاشی کرد. او در زمان انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ تنها ۹ سال داشت. جنگ هشت ساله ایران و عراق تأثیر عمیقی بر او گذاشت. او در دورانی که در ایران بود نقاشی را ادامه داد، اما هرگز کارهای خود را در ایران به نمایش نگذاشت.
در سال ۱۹۹۴، کاوانی اولین مدرک انگلیسی خود را از مرکزی وابسته به دانشگاه کمبریج در تهران کسب کرد. او سپس کتاب «مولانا و چرخ درویشان» از ایرا ( شمس ) فریدلندر را به فارسی ترجمه کرد که به پرفروش ترین کتاب سال ۱۳۸۲ انتشارات زریاب تبدیل شد. این کتاب دربارهٔ رقص چرخان درویش ها و مراسمی که آن ها انجام می دهند، است. داستان مولانا جلال الدین بلخی معروف به مولوی در این روایت نهفته است. این کتاب دارای عکس های سیاه و سفید از مراسم سماع است که بیشتر توسط ایرا فریدلندر گرفته شده اند. سایر عکس ها نیز اثر نازیه اوزال هستند. رویکرد جدید به تاریخ فرقه مولوویه و موسیقی آن ها در ۱۰۰ سال گذشته، این کتاب را بی نظیر کرده است.
کاوانی در سال ۱۹۹۷ به سیدنی استرالیا مهاجرت کرد و کار و تحصیل خود را در رشته پرستاری در دانشگاه چارلز استورت آغاز کرد. او همچنان به نقاشی ادامه داد و در سال ۲۰۰۳ نخستین نمایشگاه انفرادی خود را با عنوان «دیوارنگاره فارسی» بازگشایی کرد که توسط شهرنوش پارسی پور، نویسنده ایرانی، تبلیغ می شد. این نمایشگاه مورد توجه بسیاری از رسانه های استرالیا قرار گرفت. پس از شورش های کرونولا در سال ۲۰۰۵، وی به گروه هنری «تی ای اچ، هنری برای بشریت» پیوست و برای افزایش آگاهی از نژادپرستی در دوازده نمایشگاه گروهی در سراسر استرالیا شرکت کرد. برخی از عواید فروش این گروه برای حمایت از زنان بیوه و یتیم افغان به یک مؤسسه خیریه افغانی به نام وعده محبوبه اهدا شد. این تلاش های بشردوستانه وی را نامزد جایزه سال استرالیا در سال های ۲۰۰۵، ۲۰۰۷، ۲۰۰۸ و همچنین در ۲۰۱۳، و همچنین برای مدال افتخار استرالیا در سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ توسط روزنامه دیلی تلگراف ( سیدنی ) کرد.
