- صف شکوف ؛ که در صف لشکر رخنه کند. که صف سپاه بشکند:
قلا دید در لشکر افتاده طوف
از آن پهلوان حمله صف شکوف.
اسدی ( از آنندراج ).
- لشکرشکوف ؛ لشکرشکن. که سپاه را شکست دهد : که لشکرشکوفان مغرب شکاف
نهان صلح جستند و ظاهر مصاف.
سعدی ( از آنندراج ).
شکوف
/Sekuf/
لغت نامه دهخدا
- صف شکوف ؛ که در صف لشکر رخنه کند. که صف سپاه بشکند:
قلا دید در لشکر افتاده طوف
از آن پهلوان حمله صف شکوف.
که لشکرشکوفان مغرب شکاف
نهان صلح جستند و ظاهر مصاف.
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
۲. شکوفنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): که لشکر شکوفان مغفر شکاف / نهان صلح جستند و پیدا مصاف (سعدی۱: ۷۷ حاشیه ).
پیشنهاد کاربران
پریدن