شکوخیده. [ ش ِ / ش ُ دَ / دِ ] ( ن مف / نف ) بسردرآمده. سکندری خورده. ( یادداشت مؤلف ) : چون بگردد پای او از پایدان خود شکوخیده بماند همچنان.رودکی.
