شکستگی سوپراکوندیلار استخوان بازو ( به انگلیسی: Supracondylar humerus fracture ) شکستگی دیستال استخوان بازو درست بالای مفصل آرنج است. شکستگی معمولاً عرضی یا مایل و بالای کندیل ها و اپی کندیل های داخلی و جانبی است. این الگوی شکستگی در بزرگسالان نسبتاً نادر است، اما شایع ترین نوع شکستگی آرنج در کودکان است. در کودکان، بسیاری از این شکستگی ها بدون جابجایی هستند و با گچ گیری قابل درمان هستند. برخی از آنها زاویه دار یا جابجا شده اند و بهتر است با جراحی درمان شوند. در کودکان، اکثر این شکستگی ها را می توان به طور مؤثر با انتظار بهبودی کامل درمان کرد. [ ۱] برخی از این آسیب ها می توانند به دلیل بهبودی ضعیف یا آسیب های عروق خونی یا عصبی همراه با شکستگی، با عوارض جدی پیچیده شوند.
کودک بلافاصله پس از ضربه از درد و تورم روی آرنج شکایت می کند و عملکرد اندام فوقانی آسیب دیده را از دست می دهد. شروع دیرهنگام درد ( ساعت ها پس از آسیب ) می تواند به دلیل ایسکمی عضلانی ( کاهش تأمین اکسیژن ) باشد. این می تواند منجر به از دست دادن عملکرد عضلات شود. [ ۲]
مهم است که زنده بودن اندام آسیب دیده پس از تروما بررسی شود. پارامترهای بالینی مانند دمای اندام های اندام ( گرم یا سرد ) ، زمان پر شدن مجدد مویرگی، اشباع اکسیژن اندام آسیب دیده، وجود نبض های دیستال ( نبض های رادیال و اولنار ) ، ارزیابی اعصاب محیطی ( اعصاب رادیال، مدین و اولنار ) و ارزیابی هر زخمی که نشان دهنده شکستگی باز باشد در این بررسی مهمند. در صورتی که نبض های دیستال قابل لمس نیستند، باید سونوگرافی داپلر برای اطمینان از جریان خون اندام آسیب دیده انجام شود. شاخه بین استخوانی قدامی عصب مدین اغلب در جابجایی خلفی جانبی قطعه شکسته شده دیستال استخوان بازو آسیب می بیند زیرا قطعه پروگزیمال به سمت قدامی داخلی جابجا می شود. این آسیب عصبی را ضعف دست با علامت ضعیف "OK" در معاینه فیزیکی نشان می دهد ( نمی توان علامت "OK" را انجام داد، در عوض بیمار پولپ یا قسمت نرم دو انگشت نشانه و شست را بهم می فشارد که به ان pincer grasp می گویند ) . در صورت جابجایی دیستال هومروس به سمت خلفی داخلی، عصب رادیال آسیب می بیند. این به این دلیل است که قطعه پروگزیمال به صورت قدامی جانبی جابجا می شود. عصب اولنار معمولاً در شکستگی تیپ فلکشن آسیب می بیند زیرا در آرنج از زیر اپی کندیل داخلی استخوان بازو عبور می کند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکودک بلافاصله پس از ضربه از درد و تورم روی آرنج شکایت می کند و عملکرد اندام فوقانی آسیب دیده را از دست می دهد. شروع دیرهنگام درد ( ساعت ها پس از آسیب ) می تواند به دلیل ایسکمی عضلانی ( کاهش تأمین اکسیژن ) باشد. این می تواند منجر به از دست دادن عملکرد عضلات شود. [ ۲]
مهم است که زنده بودن اندام آسیب دیده پس از تروما بررسی شود. پارامترهای بالینی مانند دمای اندام های اندام ( گرم یا سرد ) ، زمان پر شدن مجدد مویرگی، اشباع اکسیژن اندام آسیب دیده، وجود نبض های دیستال ( نبض های رادیال و اولنار ) ، ارزیابی اعصاب محیطی ( اعصاب رادیال، مدین و اولنار ) و ارزیابی هر زخمی که نشان دهنده شکستگی باز باشد در این بررسی مهمند. در صورتی که نبض های دیستال قابل لمس نیستند، باید سونوگرافی داپلر برای اطمینان از جریان خون اندام آسیب دیده انجام شود. شاخه بین استخوانی قدامی عصب مدین اغلب در جابجایی خلفی جانبی قطعه شکسته شده دیستال استخوان بازو آسیب می بیند زیرا قطعه پروگزیمال به سمت قدامی داخلی جابجا می شود. این آسیب عصبی را ضعف دست با علامت ضعیف "OK" در معاینه فیزیکی نشان می دهد ( نمی توان علامت "OK" را انجام داد، در عوض بیمار پولپ یا قسمت نرم دو انگشت نشانه و شست را بهم می فشارد که به ان pincer grasp می گویند ) . در صورت جابجایی دیستال هومروس به سمت خلفی داخلی، عصب رادیال آسیب می بیند. این به این دلیل است که قطعه پروگزیمال به صورت قدامی جانبی جابجا می شود. عصب اولنار معمولاً در شکستگی تیپ فلکشن آسیب می بیند زیرا در آرنج از زیر اپی کندیل داخلی استخوان بازو عبور می کند. [ ۲]
wiki: شکستگی فوق کوندیلی بازو