شکستگی تنشی استخوان

شکستگی تنشی استخوان ( به انگلیسی: Stress fracture ) یا Fatigue Fracture شکستگی ناکامل استخوان است که در اثر نیروهای کم ولی تکرار شونده و در اثر خستگی استخوان اتفاق می افتد.
تشخیص این شکستگی قدمت دیرینه دارد، ارسطو در سال ۲۰۰ قبل از میلاد مسیح آن را توضیح داده است. این شکستگی در سربازان شایع می باشد و برای اولین بار در سال ۱۸۵۵ میلادی پزشکی از اهالی پروس گزارش مفصلی در مورد شکستگی استخوانهای کف پا در سربازان شرح داده و آن را «شکستگی ناشی از رژه» ( March Fracture ) نام داده است.
این شکستگی اغلب در اندام تحتانی و به صورت شکستگی خطی و ترک خوردگی است. محل شایع آن در استخوان درشت نی و استخوانهای کف پا بخصوص استخوانهای کف پایی دوم و سوم است و در ورزشکاران و دونده ها زیاد اتفاق می افتد. شیوع آن در ورزشکاران زن ۶۴ درصد و در مردان ۵۰ درصد می باشد. وقوع این شکستگی در اندام فوقانی بسیار کمتر از اندام تحتانی است و در بازیکنان تنیس و بیسبال دیده می شود. اکثراً در مواقعی که شخص، فشار زیادی به اندام وارد می کند یا در مواقعی که ورزشکار مقدار تمرین را به طور غیرمعمول افزایش می دهد، بروز می کند. [ ۱] [ ۲]
ممکنست علائم بالینی کمی داشته باشد. عمده علامت آن درد کف پا در موقع راه رفتن و دویدن می باشد. در حال استراحت معمولاً درد ندارد ولی لمس ناحیه آزرده، دردناک است.
تشخیص توسط معاینه پزشک و انجام پرتونگاری میسر است، ولی یافته های آن معمولاً دیر ظاهر می شوند. گاهی لازم است برای تأیید تشخیص یا تشخیص افتراقی از بیماری های دیگر استخوان، اسکن استخوان انجام شود. [ ۱]
درمان در موارد خفیف شامل ۳ هفته استراحت و کاهش فعالیت است. در موارد شکستگی تنشی درشت نی ممکنست گچ گیری اندام مبتلا نیاز باشد. [ ۳]