شکسته پایی

لغت نامه دهخدا

شکسته پایی. [ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] ( حامص مرکب ) حالت و صفت شکسته پای. پای شکسته داشتن. ( یادداشت مؤلف ) :
هرکه را این شکسته پایی داد
آن لطف کرد و مومیایی داد.
نظامی.
رجوع به شکسته پا شود.

فرهنگ فارسی

حالت و کیفیت شکسته پا .

پیشنهاد کاربران

بپرس