شکسته بندی

عمل و شغل کسی که استخوان های شکسته را می بندد و یا مفاصل در رفته را جا می اندازد. در قدیم افراد خاصی به صورت تجربی به این عمل اقدام می کردند. ولی امروزه پزشکان متخصصی به نام اورتوپد عمل شکسته بندی را انجام می دهند. انسان ها از دوران ماقبل تاریخ با استخوان های شکسته و یا ناقص سروکار داشته اند. در هیروگلیف های مصر باستان، اندام های آسیب دیده ای را ترسیم کرده اند که پیچیده شده یا دارای بست بوده اند. بعدها با گسترش جنگ ها و آلت های قتاله، آسیب های استخوانی زیادتر شد و پزشکان به زودی پروتزهای ساده را درست کردند تا جایگزین اندام های قطع شده کنند (← اندام_مصنوعی). نیکلاس آندری، پزشک فرانسوی، در ۱۷۴۱ کلمۀ اورتوپدی را به کار برد. (برای پیشگیری و اصلاح نقص های عضلانی و اسکلتی در بچه ها). ریشۀ این کلمه یونانی است. در دهۀ ۱۹۳۰ یک میخ (پیچ) مخصوص ساختند تا با آن استخوان های شکسته را در جا ثابت کنند. چند سال بعد وسیله ای فلزی جای آن را گرفت که به کمک آن سر استخوان ران را ثابت و مفصل لگن را درست می کردند و بدین ترتیب مفصل مصنوعی لگن ساخته شد. استفاده از اشعۀ X به پزشکان کمک می کند تا از درست قرارگرفتن استخوان ها مطمئن شوند. به رغم پیشرفت چشمگیر در اورتوپدی، هنوز هم در بعضی مناطق، شکسته بندهای محلی، به درمان دررفتگی، یا بعضی شکستگی های ساده می پردازند.