شکستن ناشتا

شکستن ناشتا، ناشتا شکستن ؛ استیکاث. چیزی ناشتا خوردن. چیزی بار اول به روز یا پس از مدتی گرسنگی خوردن. ( یادداشت دهخدا ) :
بر خوان لب نانی نشد شکسته
یک تن نشکستیم ناشتا را.
سوزنی.
و رجوع به ترکیب ناهار شکستن شود.