شکرگیر. [ ش َ ک َ ] ( ن مف مرکب ) گرفتار. ظاهراً مانند نمک گیر : مشوبر طره شیرین شکرگیروگر گیری نخست از خویشتن گیر.امیرخسرو ( از آنندراج ).
