شکرفشانان. [ ش َ ک َ ف َ / ف ِ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) صفت حالیه. در حال شکرفشانی. در حالت شکرافشانی. در حال خواندن شعر یا آواز شیرین و خوش. در حال گفتن سخن شیرین : ره پیش گرفت بیت خوانان می شد همه ره شکرفشانان.نظامی.و رجوع به شکرفشان شود.
