شکرافشانی

لغت نامه دهخدا

شکرافشانی. [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ اَ ] ( حامص مرکب ) پخش شکر.( فرهنگ فارسی معین ). || گفتار شیرین و خوش. ( ناظم الاطباء ). شیرین سخنی. ( فرهنگ فارسی معین ).
- شکرافشانی کردن ؛ کنایه از شیرین زبانی کردن. سخنان شیرین گفتن.
- || نغمه ها و نواهای خوش نواختن.
- || سخنان لطیف و شیرین نگاشتن :
چرا به یک نی قندش نمی خرند آنرا
که کرد صد شکرافشانی از نی قلمی.
حافظ.

فرهنگ فارسی

۱ - پخش شکر . ۲ - شیرین سخنی .

فرهنگ عمید

شیرین سخنی.

پیشنهاد کاربران

بپرس