شکر و کفران نعمت

[ویکی فقه] کفران نعمت آن است که شخص در مواجهه با نعمات الهی، یا نعمت را در قلب خود بی اهمیت بشمارد یا با زبان سخنی بگوید که نشانه بی اعتنایی نسبت به نعمت و بی ارزش نمودن آن است و یا گاهی در عمل به آن اهمیت ندهد و به جای استفاده نیکو و بجا از آن، نعمت های الهی را در مسیر سوء و نابجا استفاده کند.
← ستایش به پاس نعمت ها
۱. ↑ امام علی (علیه السلام)، نهج البلاغه، ج۱، ص۱۸۹، خطبه ۱۹۰.
...