شکرنطق. [ ش َ ک َ ن ُ ] ( ص مرکب ) شکرگفتار. شکرلهجه : کو شکرنطقی که از شکّر زبانش هر زمان نحل از آب چشم بر آب دهن بگریستی.خاقانی.و رجوع به مترادفات کلمه شود.