شکر فشانی

لغت نامه دهخدا

شکرفشانی. [ ش َ ک َ ف َ / ف ِ ] ( حامص مرکب ) شکرافشانی. شکرپاشی. || کنایه از سخت شیرین زبانی. ( از یادداشت مؤلف ). شیرین سخنی :
دلم از تو چون نرنجد که به وهم درنگنجد
که جواب تلخ گویی تو بدین شکرفشانی.
سعدی.
و رجوع به شکرافشانی شود.

فرهنگ فارسی

۱ - پخش شکر . ۲ - شیرین سخنی .

پیشنهاد کاربران

بپرس