شکر فشاندن. [ ش َ ک َ ف َ / ف ِ دَ ] ( مص مرکب ) شکرافشاندن. شکر پاشیدن. ( یادداشت مؤلف ) : سنگست و سفال بر دل توگر بر سر او شکر فشانی.ناصرخسرو.|| کنایه از شیرین زبانی کردن. ( یادداشت مؤلف ). گفتار شیرین و دلپسند بر زبان راندن. و رجوع به شکرافشانی وشکرافشان و شکر فشاندن شود.