( شکرآگین ) شکرآگین. [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ] ( ص مرکب ) شکرین. کنایه از سخت شیرین : ز فرقت لب مرجان شکّرآگینت به جان رسیدم کار و به لب رسیدم جان.سوزنی.و رجوع به شکرآکند و شکرآلود شود.