شکبان. [ ش ُ ]( ع اِ ) دام مانندی است که بدان کاه کشند. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نون در شکبان نون جمع است گویی در اصل شبکان بوده بعد به قلب کاف و باء شکبان شده است. ( از نشوءاللغة ص 17 ).
