شکافنده

/SekAfande/
معنی انگلیسی:
splitting, tearing

لغت نامه دهخدا

شکافنده. [ ش ِ / ش َ ف َ دَ / دِ ] ( نف ) شکاف دهنده. ( فرهنگ فارسی معین ). فاتق. ( منتهی الارب ). فالق. ( یادداشت مؤلف ) : زنده ای که هرگز نمیرد شکافنده صبحها و بازگیرنده روحها. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 308 ).
کسی کو ز چوب اژدها آورد
شکافنده دریا عصا آورد
نترسد ز دستان گوساله ساز
پی مرد جادوگزافه متاز.
ادیب پیشاوری.
و رجوع به شکافتن شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) شکاف دهنده .

فرهنگ عمید

شکاف دهنده.

جدول کلمات

باقر

مترادف ها

cleaver (اسم)
ساطور، شکافنده
scarifier (اسم)
شکافنده، تیغ زننده
ripping (صفت)
عالی، شکافنده

فارسی به عربی

ساطور

پیشنهاد کاربران

بپرس