شکار نهنگ

شکار نهنگ فعالیتی شکاری است که برای بهره گیری از گوشت و روغن نهنگ ها انجام می شود.
نخستین روش های شکار نهنگ به ۳۰۰۰ سال پیش بر می گردند. بسیاری از جوامع نزدیک دریا در گذشته و اکنون اقدام به شکار نهنگ یا بهره گیری از لاشه نهنگ های برکنار ساحل افتاده می کرده اند. روش های صنعتی شکار نهنگ اما در سده ۱۷ میلادی شکل گرفتند و ملت های گوناگون در سده های ۱۸ و ۱۹ در این زمینه با هم به رقابت می پرداختند.
با پیشرفت فناوری و تقاضای بیشتر برای شکار نهنگ، منابع طبیعی باقی مانده توانایی خود برای بقا در برابر تقاضای موجود را از دست دادند. در پایان دهه ۱۹۳۰، بیش از ۵۰٬۰۰۰ نهنگ هر ساله کشته می شدند و در میانه سده بیستم ذخایر نهنگ موجود دیگر پر نمی شدند. در ۱۹۸۶، انجمن بین المللی شکار نهنگ ( IWC ) هر گونه شکار نهنگ را ممنوع اعلام کرد تا ذخایر موجود بتوانند جمعیت خود را بالا برند.
با آنکه ممنوعیت شکار نهنگ باعث شد که این جانوران به دلیل شکار بی رویه از خطر انقراض رهایی پیدا کنند، شکار نهنگ در سال های اخیر محل بحث بسیار بوده است. کشورهای پشتیبان شکار نهنگ، همچون ژاپن، خواهان آن هستند که ممنوعیت اعمال شده از روی بعضی ذخایری که به باور آن ها به حد جمعیتی مناسبی رسیده اند، برداشته شود تا بتوان به شکار پرداخت. کشورهای مخالف و گروه های پشتیبان محیط زیست اما بر این باورند که نهنگ ها در وضعیت آسیب پذیر هستند و شکار نهنگ کاری غیراخلاقی است که باید متوقف شود.
کنشگران محیط زیست و حقوق جانوران همواره با روش های گوناگون به شکار نهنگ توسط کشتی های تجاری اعتراض کرده اند. اغلب این اعتراض ها توسط گروه هایی چون صلح سبز برپا می شوند. کنشگران با قایق هایی که برشان شعارهای محیط زیستی نصب شده است به سوی کشتی های شکار نهنگ می روند یا جلوی راه آن ها در دریا را می گیرند یا اجازه شکار نهنگ ها توسط شلیک مستقیم نیزه به سویشان را از کشتی های تجاری سلب می کنند. کشتی های شکار نیز با پرتاب آب از تفنگ های آب پاش به سوی قایق های کنشگران اقدام به تلافی می کنند. [ ۱]

شکار نهنگ (فیلم کوتاه). شکار نهنگ ( به ژاپنی: Kujiratori ( くじらとり؟, ترجمه: Whale Hunt ) یک فیلم کوتاه پویانمایی ژاپنی محصول سال ۲۰۰۱ به نویسندگی و کارگردانی هایائو میازاکی است که فقط در استودیو جیبوری در میتاکا ژاپن نمایش داده می شود. مدت این فیلم ۱۶ دقیقه است. [ ۱] این سبک در مقایسه با سایر فیلم های استودیو گیبلی به سبک متفاوت و ساده تری کشیده شده و از رنگ های روشن پاستل استفاده می کند.
شکار نهنگ داستان کودکان مدرسه ای را روایت می کند که وانمود می کنند در حال ساخت قایق هستند. همان طور که تخیل جای واقعیت را می گیرد، آنها خود را در اقیانوس پیدا می کنند و به دنبال یک نهنگ می روند. یک نهنگ بزرگ و ملایم ظاهر می شود، کودکان را به زمین بازمی گرداند و با آنها بازی می کند. بعد خیال تمام می شود و بچه ها به اتاق کلاسشان برمی گردند. [ ۱]
این فیلم در جشنواره بین المللی فیلم کودکان نیویورک ۲۰۰۲ به نمایش درآمد. این فیلم کوتاه جایزه افیجی نوبورو را در جایزه فیلم ماینیچی ۲۰۰۱ از آن خود کرد.