شکار زن

لغت نامه دهخدا

شکارزن. [ ش ِ زَ ] ( نف مرکب ) صیاد. آنکه شکار را با تیر بزند. که نخجیر را بزند :
چون درآمد شکارزن به شکار
اژدها خفته دید بر در غار.

نظامی.

صیاد آنکه شکار را با تیر بزند

شکارچی
صیاد
چون درآمد شکارزن به شکار
اژدها خفته دید بر در غار
✏ �نظامی�