شکاردوانی. [ ش ِ دَ ] ( حامص مرکب ) راندن نخجیران به جایی که شکردن آنان سهل گردد. ( یادداشت مؤلف ). آهوگردانی. رم دادن شکار تا به تیررس آید. شکارگردانی.