شکار تعقیبی یا شکار تعقیب و گریز ( به انگلیسی: Pursuit predation ) ، نوعی شکار است که در آن شکارگران به صورت انفرادی یا گروهی به طور فعال شکار خود را تعقیب می کنند. این یک استراتژی جایگزین برای شکار به شیوهٔ کمین کردن است - شکارچیان تعقیب کننده برای گرفتن طعمه به سرعت، استقامت و/یا کار گروهی بیشتر تکیه می کنند، در حالی که شکارگران کمینی از پنهان کاری، اغوا کردن، استفاده از محیط پیرامون و عنصر غافلگیری برای گرفتن طعمه استفاده می کنند. در حالی که این دو الگوی شکار متقابل نیستند، تفاوت های ریخت شناسی در طرح بدن یک موجود زنده می تواند یک سوگیری تکاملی به سود هر یک از انواع شکار ایجاد کند.
شکار تعقیب و گریز، معمولاً در گونه های گوشت خوار در قلمرو جانوران، مانند یوزپلنگ، شیر، گرگ و گونه های اولیه انسان دیده می شود. تعقیب را می توان یا توسط شکارچی آغاز کرد، یا اگر شکار از حضور شکارچی آگاه شد و پیش از نزدیک شدن شکارچی تلاش کرد تا فرار کند. تعقیب و گریز زمانی به پایان می رسد که شکارچی با موفقیت به شکار برسد و با آن برخورد کند، یا زمانی که شکارچی پس از اینکه طعمه از او پیشی گرفته و فرار کرد، تلاش خود را رها کند.
یک شکل خاص از شکار تعقیب و گریز، شکار خستگی ناپذیر است که در آن شکارچی به آرامی اما مداوم طعمه را تعقیب می کند تا با خستگی یا گرمازدگی بیش از حد آن را از بین ببرد. برخی از جانوران نمونه هایی از هر دو نوع تعقیب را دارند.
• شکار کمینی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشکار تعقیب و گریز، معمولاً در گونه های گوشت خوار در قلمرو جانوران، مانند یوزپلنگ، شیر، گرگ و گونه های اولیه انسان دیده می شود. تعقیب را می توان یا توسط شکارچی آغاز کرد، یا اگر شکار از حضور شکارچی آگاه شد و پیش از نزدیک شدن شکارچی تلاش کرد تا فرار کند. تعقیب و گریز زمانی به پایان می رسد که شکارچی با موفقیت به شکار برسد و با آن برخورد کند، یا زمانی که شکارچی پس از اینکه طعمه از او پیشی گرفته و فرار کرد، تلاش خود را رها کند.
یک شکل خاص از شکار تعقیب و گریز، شکار خستگی ناپذیر است که در آن شکارچی به آرامی اما مداوم طعمه را تعقیب می کند تا با خستگی یا گرمازدگی بیش از حد آن را از بین ببرد. برخی از جانوران نمونه هایی از هر دو نوع تعقیب را دارند.
• شکار کمینی
wiki: شکار تعقیبی